bazı şeyleri yutkunmak diğerlerinden zordur. bazı şeyleri sindirmek değil kusmak istersiniz ve onlar elleriniz titriyormuş gibi hissettirebilir. baktığınızda hiçbir titreme yoktur çünkü asıl titreyen yer içinizdir.

 saat 01.15, dilime yuvarlanan kelimeler bilgisayarımı yatağa çekmemi sağladı. geçmiş bir müzik oldu ve baş ucumda. geçmiş boynuma dolanıyor usul usul ve usul usul daha çok sarılıyor, daha çok sokuluyor. ama boğmuyor? beni boynuyla köprücüğü arasında uyutmak istiyor. evet yer değiştirdik. ve evet, belki de kendime bunu yapan benim.                                                                                                                            ve son kez evet, her şey yerli yerinde durmalı.

 hayat öyle acayip ki, hiç kitaplara benzemiyor. ihtiyacınız olduğunda aylar yıllar sonra geri dönen birileri hiçbir zaman var olmuyor. artık şarkı dinlemek istemiyorum. kimseyle konuşmak ve hatta kimseyi görmek. bugün el değil ayak parmaklarım üşüyor, el parmaklarımı avcumun içinde ezip duruyorum. hayat bu ve böyle, kitaplardan hiç bu kadar nefret etmemiştim. 

 tanıdık melodiler ve tanıdık insanlardan sıkıldım. çevremdeki her şeyin aynı olmasından, aynı müzilerden, aynı hislerden, aynı yüzlerden, kaygıdan, endişeden. ne yapsam geçmeyecek gibi bir sıkkınlık bu. ne istediğimi bilmiyorum ama bunu istemediğim belli. biri beni japonya'daki kiraz ağaçlarının altına bıraksın.

 hayat ve ben çok acayibiz bazen. şuan yazmak istiyor olabilirim ama birazdan ölümüne de susabilirim, şuan ağlarken birazdan gülmek isteyebilirim, yatarken çalışmak çalışırken yatmak isteyebilirim. hayatta böyle çoğu zaman, sağ gösterip sol vuranlardan. sanırım bunları ondan öğrendim. takıntılarımın olduğunu, düşüncelerimin beni dünyanın en iyi insanı yapabileceğinin ama aynı zamanda en kötü insanı da yapabileceğinin farkındayım. en kötüsü ne biliyor musun? farkındalık. farkındalıkla gelen pişmanlık. bazen bir şeyleri tahmin etmemek istiyor insan, bir şeyleri öngörmemek. gözlerini sıkıca yumup hayır yanlış düşünüyorum, yanlış biliyorum demek istiyor. biliyor musun belki de öyledir. belki de 1 2 şeyin rastlantı doğruluğuna inanıp kafasında senaryolar uyduran bir çift gözlü deliyimdir.