"niçin daima biz kaçacağız ve siz kovalayacaksınız? niçin daima biz teslim olacağız ve siz teslim alacaksınız? niçin sizin yalvarışlarınızda bile bir tahakküm, bizim reddedişlerimizde bile bir acz bulunacak? hiçbir şeyi kendimi erkeklere beğendirmek için öğrenmedim. hiçbir zaman erkeklerin önünde kızarmadım ve onlardan bir iltifat beklemedim."

 biri bu hissi içimden söküp alabilir mi? ciğerlerimin orada var olan hissi. berbatmışım gibi hissettiren hissi. berbat hissettiren değil, berbatmışım gibi hissettiren. şımarıkmışım, bencilmişim, ahmakmışım, 'akkıllanmazsın sen' der gibi olan hissi. biri  tutsun ve atsın beni. kusayım ama kimse bilmesin. cause now i stop myself from holding onto something.

 bazen vicdan damar olup parmak uçlarıma kadar sızıyor. bir zehir gibi halsiz bırakıyor beni. bir hakim gibi yargılıyor ve her şeye rağmen devam etmek isteyen yanımla beraber savunmalarımızı yolluyoruz. savcım nerede, nerede olduğunu iyi biliyorsun. kafamın içinde dolanıyor 4 bucak, 4 bucak bana ceza kestirecek şeyler arıyor. bir şey soracağım, derdin kendimi öldürmek istemem mi? vicdanı urgan yapıp boynuma dolamaya devam ediyorsun, başarıyorsun. ama otoliz olmaya başlamış birine urgan dokunur mu diye düşünmüyorsun.

 'günlerden sonra bir gün, şayet sesimi fark edemezsen, rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden, bil ki ölmüşüm.'