vicdan gelip bindiğinde göğüs kafesimin üstüne işte orada kalakalıyorum. her şeyin tek suçlusu benmişim gibi yediriyorum içimi kurtlara, sırtlanıyorum tüm yükleri. belki de gerçekten iğrenç bir insanım.
25 Ekim 2024 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
27.04.25
Parmaklarımı kelimelerin kaşındırdığı saatlerdeyim. Gece yarısı. Yazdıklarımı göremeyeceğim kadar karanlık ve gözlüğüm yok. ...
-
sürekli bir şeylerin benim hatam olmasını düşünmekten de bıktım açıkçası. beynimde kendimi yargıya çıkarmaktan da sıkıldım. neden her se...
-
planlar bir kenarda çenesi titreyerek beni izliyor. sanırım onlar için de beklenmedikti, benim içinde. kim bilebilirdi ki zaten? umutlandığı...
-
vicdan gelip bindiğinde göğüs kafesimin üstüne işte orada kalakalıyorum. her şeyin tek suçlusu benmişim gibi yediriyorum içimi kurtlara, sır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder