hayat ve ben çok acayibiz bazen. şuan yazmak istiyor olabilirim ama birazdan ölümüne de susabilirim, şuan ağlarken birazdan gülmek isteyebilirim, yatarken çalışmak çalışırken yatmak isteyebilirim. hayatta böyle çoğu zaman, sağ gösterip sol vuranlardan. sanırım bunları ondan öğrendim. takıntılarımın olduğunu, düşüncelerimin beni dünyanın en iyi insanı yapabileceğinin ama aynı zamanda en kötü insanı da yapabileceğinin farkındayım. en kötüsü ne biliyor musun? farkındalık. farkındalıkla gelen pişmanlık. bazen bir şeyleri tahmin etmemek istiyor insan, bir şeyleri öngörmemek. gözlerini sıkıca yumup hayır yanlış düşünüyorum, yanlış biliyorum demek istiyor. biliyor musun belki de öyledir. belki de 1 2 şeyin rastlantı doğruluğuna inanıp kafasında senaryolar uyduran bir çift gözlü deliyimdir.