bazen vicdan damar olup parmak uçlarıma kadar sızıyor. bir zehir gibi halsiz bırakıyor beni. bir hakim gibi yargılıyor ve her şeye rağmen devam etmek isteyen yanımla beraber savunmalarımızı yolluyoruz. savcım nerede, nerede olduğunu iyi biliyorsun. kafamın içinde dolanıyor 4 bucak, 4 bucak bana ceza kestirecek şeyler arıyor. bir şey soracağım, derdin kendimi öldürmek istemem mi? vicdanı urgan yapıp boynuma dolamaya devam ediyorsun, başarıyorsun. ama otoliz olmaya başlamış birine urgan dokunur mu diye düşünmüyorsun.
2 Ocak 2024 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
27.04.25
Parmaklarımı kelimelerin kaşındırdığı saatlerdeyim. Gece yarısı. Yazdıklarımı göremeyeceğim kadar karanlık ve gözlüğüm yok. ...
-
sürekli bir şeylerin benim hatam olmasını düşünmekten de bıktım açıkçası. beynimde kendimi yargıya çıkarmaktan da sıkıldım. neden her se...
-
planlar bir kenarda çenesi titreyerek beni izliyor. sanırım onlar için de beklenmedikti, benim içinde. kim bilebilirdi ki zaten? umutlandığı...
-
vicdan gelip bindiğinde göğüs kafesimin üstüne işte orada kalakalıyorum. her şeyin tek suçlusu benmişim gibi yediriyorum içimi kurtlara, sır...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder